شعار سال: آمارها حکایت از آن دارد که از سال 1392 تا 1395 حدود 109 هکتار از باغ‌های شهر تهران به مجتمع مسکونی تبدیل شده است. در این سال‌ها 235 پروانه برج باغ صادر شده که از این تعداد 70‌درصد منطقه یک و 30‌درصد مناطق 2، 3، 5، 6 و 7 را شامل می‌شود. در حالی که می‌گویند لغو مصوبه برج باغ‌ها به درآمدهای شهر ضرر زده است «زهرا صدراعظم نوری» عضو شورای اسلامی شهر تهران و رئیس کمیسیون سلامت، محیط‌زیست و ایمنی می‌گوید: «تنها یک‌درصد درآمد ۱۰ساله شهرداری از این محل تأمین شده است.» او برای ما از ایرادهایی که در اجرای مصوبه برج باغ‌ها وجود داشته می‌گوید و از باغ‌هایی که با طرح مصوبه برج باغ‌ها نابود شدند و جایگزینی نخواهند داشت.

در سال‌های اخیر شاهد از بین رفتن باغ‌های بسیاری در مناطق شمالی شهر بودیم. به نظر می‌رسد که قوانین سفت و محکمی در این‌باره وجود نداشته و ندارد. برخی مصوبه برج باغ‌ها را دلیل نابودی باغ‌های شمال شهر می‌دانند. درباره این مصوبه و صحت و سقم این موضوع برایمان توضیح دهید.

موضوع افزایش ساخت‌وسازها و تخریب باغ‌ها در شورای دوم مطرح شد. اعضای شورای آن زمان با این توجیه که جلو تخریب باغ‌ها گرفته شود پیشنهاد کردند که به صاحبان باغ‌ها اجازه 30‌درصد سطح اشغال و 20‌درصد تراکم مازاد داده شود. این موضوع پس از رأی آوردن در قالب مصوبه به مرحله اجرا رفت. در شهرداری این تعبیر را به کار بردند که در باغ‌ها نه طبقه اجازه ساخت داده شود در صورتی که در مصوبه شورا عنوان نه طبقه نبود اما از مصوبه تعبیر شد که در باغ‌ها نه طبقه امکان ساخت وجود دارد.

پیرو آن مصوبه شورا، نه طبقه با 270‌درصد تراکم مجوز صادر می‌شد. در سال 1391 پیرو آیتم‌ها و برنامه‌های تشویقی که در طرح تفصیلی شهر تهران بود به باغ‌ها تا 11 طبقه مجوز ساخت می‌دادند که یک طبقه بابت باغ بودن و یک طبقه براساس طرح تفصیلی بود. در کل 2 طبقه تشویقی می‌دادند به این شکل که 30‌درصد اشغال داده و 70‌درصد باغ حفظ شود. در آن 30‌درصد تا 11 طبقه اجازه ساخت می‌دادند. این همزمان بود با ضوابط بلندمرتبه‌سازی که در شهرداری جاری بود.

با توجه به اینکه پراکندگی باغ‌های شهر تهران در مناطق شمالی شهر بیشتر بود با این مصوبه بیشتر باغ‌های مناطق یک، دو و سه از بین رفت. وقتی بازخورد این مصوبه را بررسی کردند مشخص شد که مصوبه درست اجرا نشده و گاهی رمپ و لوپ‌ها یا سطح اشغال از 30‌درصد تجاوز می‌کرد و به 60‌درصد هم می‌رسید. در واقع نحوه اجرا مشکل داشت و پروانه ساخت‌وساز از 30‌درصد هم تجاوز می‌کرد و تا 40 یا 45‌درصد هم می‌رسید. نتیجه، نابودی ۱۲۸هکتار از باغ‌های ارزشمند تهران، افزایش آلودگی هوا و در نهایت سلب رضایت شهروندان بود.

اشکال کار کجا بود؟

مصوبه برج باغ با این رویکرد بود که جلو تخریب باغ‌ها گرفته شود. اما وقتی اجرا شد دیدند مصوبه ایرادهایی داشته است. مثلاً در باغی که درختان متراکم دارد توده‌گذاری پلاک و بنا باید جایی انجام شود که کمترین درخت را دارد. بسیاری از مالکان این موضوع را نادیده می‌گرفتند و برج را جایی بنا می‌کردند که موقعیت بهتری داشته باشد. با تغییر مدیریت شهری گزارشی براساس بازدید میدانی و عکس‌های هوایی تهیه شد که نشان می‌داد در سال‌های 1386 تا 1396 حدود 109 هکتار از باغ‌های شهر از بین رفته است. به همین دلیل مصوبه برج باغ‌ها در شورای پنجم لغو شد. اکنون برای هر پرونده‌ای که نوعیتش باغ باشد پروانه ساخت صادر نمی‌شود تا مصوبه جایگزین ارسال شود. مصوبه جایگزین در کمیته‌های تخصصی سلامت و محیط‌زیست و خدمات شهری و کمیسیون شهرسازی در حال بررسی است و بعد از آن در صحن شورا بررسی می‌شود.

گفتید که مصوبه برج باغ درست اجرا نشده بود. چه تعداد از شهرداران تخلف کرده‌اند؟

شورا کار نظارت را برعهده دارد و در سال‌های مختلف اصلاحاتی بر مصوبه برج باغ انجام شد. به‌عنوان مثال سطح اشغال در زیر زمین تا 35‌درصد و گاهی تا 40 یا 45‌درصد هم می‌رسید. بعد در بررسی‌ها مشخص شد که ممکن است به ریشه درختان صدمه برسد و به همین دلیل سطح اشغال به 30‌درصد کاهش یافت. تخلفاتی انجام می‌شد که به دادن اخطار یا برکناری شهرداران منجر می‌شد اما رسانه‌ای نمی‌شد.

برای حفظ باغ‌ها چه تغییراتی اعمال شده است؟

نوعیت باغ را کمیسیون ماده 12 مستقر در اداره کل زمین شهرسازی مشخص می‌کرد. به مرور و با ورود شورا به مدیریت شهری، در اصلاحیه سال 1388 این موضوع به مجمع تشخیص مصلحت رفت و بعد از آن شورا این اجازه را داشت که به موضوع موقعیت باغ‌ها وارد شود. از آن به بعد اعتراض‌ها درباره پرونده باغ‌ها مستقیماً به شورای‌شهر تهران می‌رود و بعد از بررسی کمیسیون تخصصی در شورا به رأی گذاشته می‌شود. در گذشته قوانین این‌قدر شفاف نبود. از نظر قوانین روند خوبی را طی کرده‌ایم اما در اجرای قوانین خوب عمل نشده و در نتیجه باغ‌های بسیاری از بین رفتند. البته بخشی از این موضوع هم به فرهنگ ما برمی‌گردد. مالکان به دلیل سود حاصل از ساخت‌وساز، حاضر به قطع درختان و پرداخت جریمه می‌شوند.

چرا جریمه قطع درخت بازدارنده نیست؟

در ماده 686 در قانون مجازات اسلامی آمده بود که اگر کسی درختی را قطع کند به‌صورت کیفری مجازات می‌شود. مبلغ جریمه‌اش، کم و حدود صد یا 150 هزار تومان بود. در سال 1384 یا 1386 جریمه قطع درخت با محیط بن 15 تا 30 سانتی متر را 300 هزار تومان در نظر گرفتند. این قانون تا 10 سال بعد افزایش پیدا نکرد. سال 1394 مبلغ جریمه افزایش یافت و حدود 500 هزار تومان شد.

مبالغ جمع‌آوری شده جرائم صرف چه‌کاری می‌شود؟

یکی از تبصره‌های بودجه سال 1397 این است که عوارض حاصل از ماده هفت قانون حفاظت و گسترش فضای سبز و باغ‌ها صرف خرید و تملک باغ شود. امسال حدود 106 یا 107 میلیارد تومان عوارض جمع‌آوری شده. ۴۶‌درصد این درآمد معادل 3/48میلیارد تومان وصول شده که به دنبال آن در سه منطقه ۱۰، ۸، ۷ باغ‌های خصوصی هورفر، سازور و باغ نظر جمعاً به مساحت ١٠ هزار و ٣٥٢‌مترمربع تملک شد و باغ‌های عبقری و وثوق‌الدوله در مناطق ۲و ٥ به مساحت ٣٧ هزار‌مترمربع، تهاتر و جمعاً بیش از ۴۷هزار‌مترمربع به فضای سبز عمومی شهر تهران اضافه شد. پیگیری‌ها در کمیسیون ماده هفت قانون حفظ و گسترش باغ‌ها برای بررسی فوری پرونده‌‌های ارجاع داده شده به کمیسیون انجام می‌شود. تملک و تهاتر پنج باغ و اضافه شدن ۴۷ هزار‌مترمربع به باغ‌ها و فضای سبز عمومی شهر تهران در نتیجه فعالیت‌های این کمیسیون است.

چه ایرادهایی در قوانین فعلی وجود دارد که باید اصلاح شود؟

یکی از پیشنهادهای مطرح شده این بود که شهرداری تهران تدوین عوارض حفظ و گسترش فضای سبز را بر مبنای محاسبه ارزش اکولوژیک در دستور کار خود قرار دهد. با توجه به آلودگی‌های محیط‌زیستی گوناگون شامل آلودگی آب و هوا به ارزش اکولوژی درختان باید نگاه متفاوت و ویژه‌ای داشت. بیش از 2دهه از تصویب عوارض حفظ و گسترش فضای سبز در شهر تهران می‌گذرد که مقدار این عوارض بر حسب وزن حدودی چوب حاصل از درختان مبتنی بر میزان محیط بن آنها و مقدار افزایش عوارض سالانه نیز صرفاً براساس در نظر گرفتن ضرایبی در هر سال محاسبه شده است. برای محاسبه دقیق‌تر این عوارض بهتر است ارزش اکولوژیک درختان و فضای سبز نیز در نظر گرفته شود. ارزش اکولوژیکی یک درخت شامل پارامترهایی مانند کنترل فرسایش خاک، تنظیم شرایط اقلیمی، تولید اکسیژن، جذب دی اکسیدکربن و ده‌ها ارزش دیگر است. با توجه به تعریف ارزش اکولوژیکی درختان لازم است محاسبه مقدار عوارض مرتبط با حفظ، نگهداری و گسترش فضای سبز شهری با دقت بیشتری صورت پذیرد تا اهمیت وجود درختان و فضای سبز در کاهش میزان آلودگی‌ها همچنان به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مسائل حوزه مدیریت شهری مطرح باشد.

چه تغییراتی در مصوبه برج باغ‌ها قرار است انجام شود؟

لایحه جایگزین لغو مصوبه معروف به برج باغ‌ها پس از مدت‌ها رایزنی و بررسی کارشناسی از سوی شهرداری تهران به شورا آمد و در کمیسیون سلامت، محیط‌زیست و خدمات شهری شورای‌شهر تهران بررسی شد. باید ببینیم برای مصلحت و منفعت شهرچه چیزی لازم است. طبیعتاً اگر منفعت عمومی مطرح باشد منفعت خصوصی هم باید در آن دیده شود. از سوی دیگر رویکرد این لایحه شهرداری به باغ‌ها و فضای سبز از نگاه اقتصادی و درآمدزایی به حفاظت و توجه به ارزش اکولوژیکی این عرصه‌ها به‌عنوان سرمایه‌های شهر تبدیل شده است. همچنین نگاه برج باغی و بارگذاری‌های سنگین در این عرصه‌های حیاتی شهر به رویکرد خانه باغ تبدیل شده است و مدیریت شهری چنین نگاهی را دنبال می‌کند.

سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت خبری تحلیلی اسکان، تاریخ 3 دی 97، کد مطلب: 16477:www.eskannews.com